Sunday, March 19, 2017

Anayurt Oteli - Yusuf Atılgan


anayurt oteli ile ilgili görsel sonucu


Kitaba ait bir değerlendirme yazısı okuduysanız ya da yorum yapan birini duyduysanız "Ne ölüyüm ne sağım," cümlesini de illa fark etmişsinizdir. Kitabın ilk yarısında, romandan çıkartılanın yalnız bu cümle olmasına üzülmüştüm; ancak kitap bittikten sonra "Ne ölü ne sağ" tanımından başka bir şey söylenmesi için inanın çok derin bir nefes alınması gerekiyor.

Öncelikle şunu söylemeliyim, kitap neyi anlatırsa anlatsın Yusuf Atılgan'ın diline hayran olmamam imkansızdı. Yazar olarak gözümde çok büyük bir yere ilişti Atılgan. Kullandığı anlatım tekniği, başlarda yorucu olsa da, oldukça etkileyiciydi. Ayıca anlattığı konuyla da bütünleşmiş bir kalemi vardı.

Anayurt Oteli, Zebercet'in öyküsü. İşlettiği otele bir kadının gelmesiyle Zebercet'in obesefif olarak adlandırabileceğimiz davranışları değişime uğruyor. Zebercet'in iç dünyasına girmeye başlıyorsunuz yavaş yavaş. Sonrasında ise ne olacağı hiç bilinmiyor.

“Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak.” 

Kitap, herhangi bir şey okuyayım kafasıyla yaklaşıldığında biraz havada kalabilir. En azından ben kitabın üçte birlik kısmından sonra hikayenin içine girmekte zorlandım. Anlatılan olay örgüsü "Zebercet böyle hissetti, şu ve bu etkenler yüzünden şöyle yaptı" tarzı bir örgüden biraz uzak. Kitaba kendinizi vererek okumanız için:
-Her şeyi kaldırabilecek
-Okuduğunu anlayabilecek
-Anlatılanları hem teknik hem anlam bakımından kavrayabilecek bir havada olmanız gerekiyor bana kalırsa. En azından ben, bu tarz bir ruh halinde olmadığım zamanlar kitabın içine gitemedim.

Anayurt Oteli'nin biraz şaşırtan ve beni kendine bağlayan yanı, psikolojik bir bozukluğu Türk edebiyatında sıkça görnediğimiz bir tarzda aktarması oldu. Belli kısımlarda Zebercet'in ruh halini, onu bu hale getiren etkenleri ve ne sonuçlar doğurabileceğini düşündüm. Kitabı derinleştiren kısım da buydu sanırım.

“Dayanılacak gibi değildi bu özgürlük.” 

Bazı açılardan (biraz akıcılık, biraz da açıklık) beklediğim başarıya ulaşmamış olsa da biraz kitap okuma geçmişi olan, psikolojik romanları seven insanlara tavsiyemdir. Türk edebiyatının gözden kaçmaması gereken bir eseri. Bundan sonra Aylak Adam elime geçtiğinde onu da heyecanla okuyacağıma eminim. 

Monday, February 27, 2017

Bir Oscar Yazısı

Dünyanın en prestijli, en çok konuşulan film ödülünden konuşmazsak olmayacak sanırım. Neden mi bahsediyorum? Tabii ki Akademi Ödülleri! Hani şu "And Oscar goes to..." diye yürek hoplatan...
Adayları muhtemelen görmüşsünüzdür, görmediyseniz de buraya tıklayıp hemen öğrenebilirsiniz.

Konuşulacak çok şey var aslında; En İyi Aktör ödülü, Jimmy Kimmel'ın sunuculuğu, elbiseler, yapılan siyaset...
Ne var ki, dedikoduları ilgili bloglara bırakıyorum. Ben bugün filmlerle ilgileneceğim!


Manchester by the Sea


İlgili resimÜlkemizde "Yaşamın Kıyısında" ismiyle çevirilen, oldukça merak ettiğim bir filmdi kendisi; çok beğenilmesine rağmen karşıt yorumlarda çıkıyordu karşıma. Casey Affleck muhabbeti döndü de durdu falan, gerçekten iyi oyuncu muymuş yoksa abartılmış mıymış... İnsan nasıl meraklanmasın?
Oscarlar açıklanmadan önce izledim filmi. Görüşüm de olumlu oldu.

Dram filmlerini çok severim, özellikle "insanlar neler yaşıyor yahu" tarzı filmleri. Manchester by the Sea ne kadar hüzünlü, ağlatmaya meyilli bir film olmasa da insanın içini burkmuyor değil. Filmin hoş bir konusu var, bir amca ve yeğeninin öyküsü diyebiliriz çok (çok) kısaca.
Filmin asıl vurucu kısmı konusu değil, konusunun işlenişi ve sinematografisi idi kesinlikle. Kışın pastel renkleri, puslu çekimler benim çok hoşuma gider, yönetmen de bunları bol bol kullanmış. Filmdeki ortam hem konuyla bütünleşmişti hem de görüntülerle duygularınızı değiştirebilir nitelikleydi.

Casey Affleck speaks as he accepts the Oscar for Best Actor for Manchester by the Sea, on Feb. 27, 2017 in Hollywood, Calif.Yine de Manchester by the Sea'nin bu kadar tutulmasına şaşırdım. Çünkü herkese hitap eder bir film değil gibi geldi. Bana hitap etmiş olduğu kesin, ama başta karışık gelebilecek ve sanata ilgisi olmayan kesim tarafından dışlanabilecek gibiydi. Tabii düşününce, düşük bütçeyle çekilmiş olmasına rağmen başarılı bir kadro, iyi bir senaryo görüyoruz.

Şimdi asıl konuya gelelim: Casey Affleck. Ben bunun abisine de hiç ısınamamıştım başta. Nedense Afflecklerle böyle bir ilişkim var, başta sevmiyorum ama filmde görünce fikrim değişiyor. Casey'de de böyle oldu. Filmin başlarında adam o kadar sığ, o kadar karaktersiz geldi ki, dedim "bu mu ya bu kadar konuşulan?" Lakin, adam karakteri gayet iyi canlandırmış. Yani film bitince of be ne oynamış adam da, demedim ama duyguları iyi verdiği bir gerçekti. Yine de kendisine yöneltilen cinsel taciz suçlamalarından sıyrılıp bu kadar pohpohlanması ne kadar doğru tartışılır.

Kendisi 6 dalda Oscar adayıydı, En İyi Aktör ve En İyi Orijinal Senaryo kategorilerinden toplamda 2 ödülle geceye veda etti.


La La Land
la la land ile ilgili görsel sonucuİnternette yere göğe sığdıralamayan ancak kime konusunu açsam filmi izlemeyenlerden "Aşk filmi değil mi ya o.." "Uf müzikalleri hiç sevmem" tarzı cevaplar aldığım bir filmdi La La Land. Bu biraz heves kırıcıydı ama izlemeyi en çok istediğim Oscar adayı da oydu kesinlikle.

La La Land'i, ya da Türkçe adıyla Aşıklar Şehri'ni, duymamış olma ihtimaliniz var mı bilmiyorum ama bu sene en çok dalda Oscar adayı olan filmdi. İzleyip de "kötü" diyen insanı da görmemiştim. Yani film hiç kimse tarafından duyulmamış ya da beğenilmemiş olsa ben yine izlerdim çünkü içinde Ryan Gosling gibi bir gerçek var.

Filmi izledim, açılış sahnesinde dedim ki "güzel çekmişler ama acaba ben böyle bir müzikal havasını kaldırabilecek miyim?" Sıkılacağımı düşündüm, buram buram aşk kokacak ve sıradan bir hikaye anlatacak sandım. Lakin film boşuna 14 dalda aday olmamış. Bana sorarsanız baştan aşağı mükemmeldi.

ryan gosling oscar ile ilgili görsel sonucuEvet oyunculuklar çok iyi, hatta Emma Stone baya iyi, senaryo güzel, müzikler ise tek kelimeyle olağanüstü...ama...ama... ben filmin çekimlerini ve editleme işlerini yapanların ellerinden öpmek istiyorum öncelikle. La La Land'i bu kadar iyi yapan kesinlikle size verdiği duygulardı. Yönetmen kullandığı renklerle, sahnelerin geçiş şekliyle, ufak detaylarla sokuyor sizi filmin dünyasına ve gerçekten girdiğiniz yerde kayboluyorsunuz. Bir saniye yüzümde kocaman bir gülümseme varken diğer dakika ağlıyordum en son.

Sonuç olarak, anlatılacak bir film bile değil La La Land. Size konusundan bahsetsem hiçbir yararı olmaz. Oturup baştan sonra izlemeniz gerek.

14 Dalda adaydı, 6 Oscar'la eve döndü. 


Sunday, February 12, 2017

Piç - Hakan Günday



Sayfa sayısı: 224
Basım Yılı: 2007
Goodreads Puanı: 3.8


Ne zaman aldığımı hatırlamıyorum Piç'i, rafların birinde bekleye bekleye tozdan bir mont geçirmişti üstüne. En sonunda elime alıp okudum, dayanamadım daha fazla. Ne geç ne erken, tam zamanında buluşmuşum kitapla.





Roman, dört adet genci konu alıyor: Afgan, Cenk, Barbaros ve Hakan.
Birbirinden farklı karakterlere, hobilere, alışkanlıklara ve geçmişe sahip olan gençler bunlar. Yine de dördü ortak bir noktada buluşuyorlar, o noktada içlerinde barındırdıkları piçlik oluyor.

Wednesday, January 11, 2017

Gelin Sizi Bir Sanatseverle Tanıştırayım

Yazıyı "Sanat nedir, neye denir?", "Toplum için olmayan sanat, sanat mıdır?" gibi felsefi cümlelerle açmak isterdim lakin konumuz gayet basit: Ben. 


Reklam yapmakta ne kadar kötüysem, kendi reklamımı yapmakta bin kat daha kötüyüm. 

Sizinle heyecanlandığım bir meseleyi konuşmak istedim bugün. Mesele benim resim yapmam oluyor, ahım şahım bir şey değil yani. Ama resim, benim hayatımın merkezi. Resim yapmak bir yana sadece çizimlere bakmak ya da kafamda imgeler yaratmak hayatımın bir parçası olmuş durumda, yani, eğer bunu "işsizlik" olarak nitelendirmezseniz tabii... 

Son günlerde kendimi eve hapsedip (yaşasın kar tatili) dizi izleyip resim çizdim yalnızca. Yaptığım çizimleri de paylaşmak istedim çünkü neden olmasın? 

Güzel çizdiğime dair bir iddiam yok, mükemmeliyetçi biri olarak öyle bir iddiam muhtemelen hiç olmayacak da. Ama benim gibi karalamalardan hoşlanan insanlara ulaşırım diye burada sizinle çizimleri paylaşmak istedim. 

artexist insragram hesabından yaptıklarıma ulaşabilirsiniz, fazla bir şey yok ama yorumlara ve tavsiyelere açığım. Size linki bırakıp bir sonraki yazıyı hazırlamaya gidiyorum şimdi, öpüldünüz.

Hepinize güzel, mutlu günler!

Çizimler için: https://www.instagram.com/artexist/

Kişisel hesap: https://www.instagram.com/denizonol/