İnceleme: Crank

Kitap: Crank (Crank #1) 

Yazar: Ellen Hopkins

Yayıncı: Simon&Schuster

Goodreads Puanı: 4.15 (77.735 oy)

Sayfa Sayısı: 537

This is a story about a monster.

Not a dragon or a mythological beast, but a very real, very destructive monster--crystal meth--that takes hold of seventeen-year-old Kristina Snow and transforms her into her reckless alter-ego Bree. 

Based on her own daughter's addiction to crystal meth, Ellen Hopkins' novel-in-verse is a vivid, transfixing look into teenage drug use. Told in Kristina's voice, it provides a realistic portrayal of the tortured logic of an addict.

Crank, uzunca bir zaman önce görüp beğendiğim bir kitaptı. Ancak Türkiye'de bulunmadığından alma işini oldukça geciktirmiştim. En sonunda, yurt dışından ikinci el olarak aldım kendisini (nasıl derseniz buraya göz atabilirsiniz). İyi ki de almışım.

Crank, Kristina adlı bir kızın hikayesi. Kristina, tekdüze hayatından sıkılmış bir gençtir. Yazın
 üç haftalığına, uzun zamandır görmediği babasının yanına giden kız, orada kendisini serbest bırakmaya karar verir ve bir nevi yeni bir kimlik yaratır. Orada tanıştığı bir oğlana kendisini "Bree" olarak tanıtır. Yeni karakteri olan Bree, Kristina'nın aksine korkusuzdur ve yeni maceralara mutlulukla bakar. Yeni tanıştığı çocuk olan Adam, onu uyuşturucuyla buluşturmak istediğinde de hayır diyemez.

"I hate this feeling. 

Like I'm here, but I'm not. 

Like someone cares.

But they don't. 

Like I belong somewhere

else, anywhere but here, 

and escape lies just past that snowy window,

cool and crisp as the February 

air.” 

Crank'in tümü şiir şeklinde yazılmış ancak şiirler de öyle alışılmış düzende değiller; her sayfada yeni ve anlam taşıyan bir düzen var. Ayrıca, okuması da çok kolay ve inanılmaz akıcı. Sayfalar akıp giderken tamamıyla hikayenin içine çekiliyorsunuz. Hopkins'in üslubu, sizi bütünüyle sarmalıyor.

Başlarda, hikaye biraz klişe olur mu diye endişeleniyordum. "Uyuşturucu kullandı bir kere bak hayatı nasıl iğrenç oldu" tarzı bir şey okumak istediğimden emin değildim. Ancak, bu endişe ne zaman nüksetse Hopkins bir atak yaptı ve kendine hayran bıraktı. Kitabın kurgusu, ilerledikçe güzelleşti, bazı yerlerde fazlasıyla sarstı, bazı yerlerde ise gülümsetti. Her zaman daha fazlasını istetti. Kristina'nın seçimleri, Bree ve kendisi arasındaki ayrım, olayların etkileyiciliği, gerçekçiliği ve kızın hem sorunlarının sebebinin, hem de sorunlarının çözümünün "canavar" olarak adlandırdığı uyuşturucu olması... okuması gerçekten keyifliydi. Son bölümü okuduğumda derin bir nefes almak zorunda kaldım.

Üsluba alışmanın uzun süreceğini düşünsem de, öyle olmadı. Kitaptaki karakterlerle yakın olduğumu, onları tanıdığımı hissettim. Duyguları bana tam anlamıyla yansıdı ve olaylara da bağlandım.

Umarım, yakın bir zamanda ikinci kitap olan Glass'ı da alabilirim. Çok mümkün görünmüyor ama yine de bir yerlerden makul bir fiyata bulup almaya çalışacağım.

Yeni kitaplarda görüşmek üzere, 
Mutlu günler!