Piç - Hakan Günday

Sayfa sayısı: 224

Basım Yılı: 2007

Goodreads Puanı: 3.8

Ne zaman aldığımı hatırlamıyorum Piç'i, rafların birinde bekleye bekleye tozdan bir mont geçirmişti üstüne. En sonunda elime alıp okudum, dayanamadım daha fazla. Ne geç ne erken, tam zamanında buluşmuşum kitapla.

Roman, dört adet genci konu alıyor: Afgan, Cenk, Barbaros ve Hakan.
Birbirinden farklı karakterlere, hobilere, alışkanlıklara ve geçmişe sahip olan gençler bunlar. Yine de dördü ortak bir noktada buluşuyorlar, o noktada içlerinde barındırdıkları piçlik oluyor.



Peki nereye sürüklüyor onları bu piçlik? İşte roman da tam olarak bunu anlatıyor. Aslında dört gencin İstanbul'da hayatta kalma hikayesi var kitabın en tabanında. Ama ortada bir yuva arayışı, ekmek parasına çalışmak ya da boyun eğme eylemleri yok. Piçler dolaşıyor, içki arıyor, geçmişlerini reddediyor, yine içiyor ve sızıp kalıyorlar.
Böyle anlatınca kitap size fazla underground gelmiş olabilir tabii. Ama edebiyata paralel giden bir underground bu. Ki şahsen benim en çok korktuğum şeylerden biridir, bir yazarın anlattığı hikaye ortamına kapılıp üslubundan noktayı virgülü, imgeleri sanatları çekmesi. Piç'te yazar bunu yapmıyor.

Eski kafalılık mıdır, sanatın mükemmeliyetine bağlılık mıdır nedir bilmiyorum; ama kitaplarda yazarın kaleminin, altındaki felsefenin romanda anlatılan olaydan daha üstün olmasını arzuluyorum. Bana kalırsa Piç'te buna benzerdi. Hakan Günday, anlatmak istediği şeyleri karakterlerin üzerinden seslenmiş gibiydi. Başta korktum, edebiyattan yoksun bir kitapla karşılaşacağım diye; hiç de öyle olmadı. 

Ben Piç'i sevdim ama Hakan Günday'ı daha çok sevdim sanırım. Bundan sonra okumaya devam eder misin kendisini derseniz cevabım "kesinlikle evet" olur. Çünkü kendisi bana hitap etti. İçindeki melankoli, yaratıcılık, ahlakın sınırlarında dolaşan karakterler oldukça hoşuma gitti.


Yine de, kitap her kesime hitap edecek türden değil onu da söyleyeyim. Sadece konu üstünden yürüyen roman okuyucularına, yumuşak hikayeler okumak isteyenlere, ahlaka sırt çeviremeyenlere, kendi siyasi görüşünden başka görüşe ait yazılar okuyunca sinirlenenlere göre değil örneğin. 
Ama işte kitap tam bana göreydi.
Mükemmel bir kitap değildi belki, ama oldukça iyi bir kitaptı. 
Okunmaya değerdi ve bence, bu yeterli.